Kot wędkarski charakteryzuje się krępą budową ciała, krótkimi kończynami i stosunkowo krótkim ogonem, stanowiącym około jednej trzeciej długości ciała. Sierść jest oliwkowo-szara z czarnymi paskami i plamkami, co zapewnia skuteczny kamuflaż wśród roślinności wodnej.
Wyróżniającą cechą są częściowo spięte błoną łapy, umożliwiające sprawne poruszanie się w wodzie i skuteczne polowanie na ryby. Nozdrza kota mogą się zamykać podczas zanurzenia, co dodatkowo ułatwia pływanie i nurkowanie.
Kot wędkarz. Gdzie mieszka?
Koty wędkarskie zamieszkują tereny podmokłe: bagna, mokradła, lasy namorzynowe oraz obszary w pobliżu rzek i strumieni. Ich zasięg obejmuje regiony od Indii, przez Sri Lankę, Nepal i Bangladesz, aż po Tajlandię i Kambodżę.
Preferują obszary z gęstą roślinnością w pobliżu wody, często na wysokościach do 1500 m n.p.m., zwłaszcza u podnóża Himalajów.
Zachowanie i dieta
Koty wędkarskie są głównie aktywne nocą, choć zdarzają się obserwacje w ciągu dnia. Są doskonałymi pływakami, potrafią nurkować i pokonywać znaczne odległości pod wodą.
Ich dieta opiera się głównie na rybach, ale obejmuje także skorupiaki, płazy, małe ssaki, ptaki oraz węże.
Podczas polowania kot wędkarski często stoi na płyciźnie, delikatnie stukając łapą w powierzchnię wody, aby zwabić ryby, które następnie chwyta.
Rozród i rozwój młodych
Okres rozrodczy kotów wędkarskich przypada głównie na styczeń i luty, choć zdarzają się mioty także w czerwcu. Po około 63–70 dniach ciąży samica rodzi od jednego do czterech kociąt, najczęściej dwa.
Noworodki ważą około 100–173 gramów, otwierają oczy po 16 dniach, a mięso zaczynają spożywać w wieku około 53 dni.
Odstawienie od mleka następuje między 4. a 6. miesiącem życia, a pełną niezależność młode osiągają w wieku około 10 miesięcy.
Zagrożony wędkarz
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje kota wędkarskiego jako gatunek narażony na wyginięcie. Głównymi zagrożeniami są utrata siedlisk spowodowana przekształcaniem terenów podmokłych na potrzeby rolnictwa, akwakultury oraz urbanizacji.
Dodatkowo, zanieczyszczenie środowiska, kłusownictwo oraz konflikty z ludźmi wynikające z ataków na zwierzęta gospodarskie stanowią istotne zagrożenia dla populacji tego gatunku.
Znaczenie dla środowiska
Koty wędkarskie pełnią istotną rolę w ekosystemach bagiennych, pomagając regulować populacje różnych gatunków, co przyczynia się do utrzymania równowagi ekologicznej.
Ich obecność często wskazuje na zdrowie i integralność siedlisk podmokłych, czyniąc je gatunkiem wskaźnikowym dla tych ekosystemów.
Czytaj też:
Śpiewali do garnka z tabletem. Socjolożka: Zbudowano emocjonalną więź z użytkownikami
Czytaj też:
Woda za grosze, całe multum promocji! Dino zaskoczyło klientów