Ustawa, która jak się oczekuje wejdzie w życie za kilka miesięcy, została uchwalona w 59-osobowym parlamencie stosunkiem głosów 30 do 26.
Według środowych luksemburskich mediów wynik głosowania to porażka premiera Jeana-Claude'a Junckera, którego Chrześcijańsko-Społeczna Partia (CSV) głosowała przeciwko legalizacji śmierci na życzenie chorego.
"CSV i Kościół katolicki opowiedziały się przeciwko ustawie o eutanazji, nazywając ją morderstwem, ale my powiedzieliśmy: nie, to tylko inny sposób odejścia" - powiedział Jean Huss z partii Zielonych, który wraz z Lydie'ą Err z partii socjalistycznej był wnioskodawcą ustawy.
Według niego proces legislacyjny potrwa kilka miesięcy i ustawa prawdopodobniej wejdzie w życie latem.
Pierwszym krajem, który w kwietniu 2001 roku zalegalizował eutanazję była Holandia. W kraju tym przeciwnicy eutanazji przywoływali przypadek nazistowskich Niemiec, w których zabito tysiące niepełnosprawnych dzieci i umysłowo chorych dorosłych. Wkrótce w ślady Holandii poszła Belgia.
Zadaniem deputowanego Hussa obawy, iż na starsze osoby może być wywierana presja, by popełniły samobójstwo, jest bezpodstawna, biorąc pod uwagę zabezpieczenia prawne wbudowane w ustawę.
Eutanazja w Luksemburgu dopuszczalna byłaby wobec terminalnie chorych oraz osób cierpiących na nieuleczalne choroby jedynie po wielokrotnym domaganiu się jej przez nich samych. Wymagane byłoby oświadczenia woli pacjenta, co za przykładem Belgii nazywane jest "testamentem życia" oraz zgoda dwóch lekarzy i konsylium ekspertów.
Według Hussa depenalizacja pozwoliłaby skończyć z hipokryzją, jaka obecnie otacza nielegalne przypadki eutanazji w Luksemburgu. Niektórzy cierpiący Luksemburczycy, zdeterminowani by zakończyć życie, wyjeżdżają do Szwajcarii, gdzie pomoc w samobójstwie jest legalna i działają dwa stowarzyszenia, które oferują śmierć na żądanie. Jedno z nich, "Dignitas" (Godność), pomogło już kilkuset chętnym.
W Luksemburgu, którego ludność bardzo przywiązana jest do katolicyzmu, propozycja legalizacji eutanazji wzbudziła gorące dyskusje. Świat medyczny był w większości jej przeciwny.
W większości krajów europejskich pomoc udzielona pragnącym umrzeć nieuleczalnie chorym kwalifikowana jest jako morderstwo, choć prawodawstwo może łagodzić w takich przypadkach wymiar kary.
Ustawa przyjęta w Luksemburgu przewiduje też powołanie specjalnej komisji, złożonej z lekarzy, ale i z przedstawicieli społeczeństwa, która miałaby sprawdzać, czy poszczególne sprawy spełniają wymogi prawne i proceduralne.
ab, pap