Również w Polsce możemy mówić o wczesnych początkach edukacji zdalnej, bo już w 1776 roku Uniwersytet Krakowski wprowadził do swojej oferty kursy korespondencyjne. Były one adresowane do rzemieślników.
W 1886 roku powstaje Uniwersytet Latający uznawany za formę edukacji zdalnej ze względu na brak umiejscowienia w określonym ośrodku akademickim. Przełom wieku XIX i XX to okres, w którym powstają następne instytucje zajmujące się organizacją kursów korespondencyjnych: Towarzystwo Kursów Akademickich dla Kobiet i Powszechne Wykłady Uniwersyteckie.
Kolejnym momentem zwrotnym w tej formie nauczania jest rok 1960, kiedy to powstaje telewizja edukacyjna pod nazwą „Programy szkolne". Zaangażowało się w tę akcję wiele szkół i ośrodków akademickich. Jednak pomysł się nie sprawdził z powodu niedogodności związanych z czasem emisji programu. Nowe możliwości edukacyjne telewizji wykorzystała za to Politechnika Telewizyjna (lata 1966-1971).
O właściwym e-learningu w Polsce możemy mówić od początku lat 90., kiedy to dochodzi do gwałtownego rozwoju Internetu i wzrostu zainteresowania edukacją zdalną z wykorzystaniem multimediów. Od roku 2000 coraz więcej uczelni wprowadza do oferty studiów tę formę nauczania. Także w korporacjach zastępuje ona tradycyjne szkolenia pracowników.
JP
Kolejnym momentem zwrotnym w tej formie nauczania jest rok 1960, kiedy to powstaje telewizja edukacyjna pod nazwą „Programy szkolne". Zaangażowało się w tę akcję wiele szkół i ośrodków akademickich. Jednak pomysł się nie sprawdził z powodu niedogodności związanych z czasem emisji programu. Nowe możliwości edukacyjne telewizji wykorzystała za to Politechnika Telewizyjna (lata 1966-1971).
O właściwym e-learningu w Polsce możemy mówić od początku lat 90., kiedy to dochodzi do gwałtownego rozwoju Internetu i wzrostu zainteresowania edukacją zdalną z wykorzystaniem multimediów. Od roku 2000 coraz więcej uczelni wprowadza do oferty studiów tę formę nauczania. Także w korporacjach zastępuje ona tradycyjne szkolenia pracowników.
JP