– Po co ciągniemy za sobą tego pawiana? – pyta lew Taka podczas podróży przez afrykańską sawannę i śnieżne krajobrazy. Rafiki natychmiast reaguje. – Nie jestem pawianem – mówi.
Rzeczywiście, nie jest, choć przez wiele lat tak o nim mówiono. Ten błąd, obecny od pierwszej animacji z 1994 roku, został fabularnie skorygowany w nowej produkcji Disneya.
Rafiki jako symbol nowego Króla Lwa
Rafiki odgrywa kluczową rolę w historii „Króla Lwa”. To on podczas jednej z najbardziej ikonicznych scen w historii animacji unosi młodego Simbę na szczycie Lwiej Skały przy akompaniamencie utworu „Circle of Life” („Krąg Życia”). Ta chwila, gdy afrykańskie zwierzęta klękają przed nowym królem, stała się sztandarowym ujęciem z filmu i animacji Disneya.
Unosząc lwiątko, Rafiki odprawia rytuały, a jego długi ogon wyraźnie widać w tej scenie. Przez wiele lat postać ta była nazywana pawianem, choć jego kolorowa twarz z charakterystycznymi niebiesko-czerwonymi barwami przeczyła temu twierdzeniu.
Kim naprawdę jest Rafiki?
Rafiki jest szamanem i wizjonerem, który komunikuje się z duchami przodków i przepowiada przyszłość. Jego zadaniem było odnalezienie Simby, zbliżenie Kowu i Kiary, a także zachowanie porządku w Kręgu Życia. Jego kolorowa twarz i siwe włosy wskazują na mandryla, a nie pawiana, choć przez lata był błędnie klasyfikowany.
Mandryl barwnolicy, do którego należy Rafiki, to jedna z najbardziej charakterystycznych i kolorowych małp świata. Te afrykańskie ssaki wyróżniają się niepowtarzalnymi kolorami pyska i potężną sylwetką, która odstrasza większość drapieżników, w tym lwy. Mandryle żyją w lasach równikowych, co czyni scenę z Lwiej Skały geograficznie niemożliwą. Być może to skłoniło twórców do początkowego pomieszania gatunków, przypisując Rafikiemu cechy pawiana.
Rafiki w „Mufasie. Królu Lwie”
Nowa wersja Disneya, „Mufasa. Król Lew”, przedstawia młode lata Rafikiego, jego wizje, rozwój duchowy i relacje z innymi bohaterami. Film naprawia wcześniejsze błędy – Rafiki nie ma ogona, co jednoznacznie czyni go mandrylem. W produkcji wielokrotnie podkreśla się, że nazywanie go pawianem jest błędne i krzywdzące. W fabule mandryl z kolorową twarzą okazuje się wyrzutkiem, którego pawiany nie akceptują.
„Mufasa. Król Lew” trzyma się bliżej rzeczywistości przyrodniczej, eliminując nieścisłości z wcześniejszych filmów i nadając postaci Rafikiego większą autentyczność.
Czytaj też:
W tym kraju prawa człowieka zostaną nadane małpom? Rząd rozpoczął praceCzytaj też:
Nie tylko słonie, delfiny i ludzie. Te zwierzęta zwracają się do siebie po imieniu