„Najstarszy syn najdłużej panującego monarchy Wielkiej Brytanii zajął miejsce swojej zmarłej matki” – czytamy na jednym z brytyjskich portali. To zdanie trafnie kreśli sytuację, w której znajdował się przez dekady Karol. 20 kwietnia 2011 roku książę Walii został osobą, która najdłużej w historii brytyjskiej monarchii jest następcą tronu. 19 września 2013 roku został z kolei najstarszym następcą tronu w historii. Jasno widać, że nowy król całe młodzieńcze, dorosłe i dojrzałe życie przygotowywał się do objęcia władzy. Gdy dodać do tego jego burzliwą historię osobistą, zyskujemy obraz Karola III.
Książę Karol urodził się w Pałacu Buckingham w Londynie 14 listopada 1948 roku jako pierwsze dziecko Elżbiety Windsor i jej męża, Filipa Mountbattena. Zgodnie z oficjalną biografią, był pierwszym dziedzicem, który widział koronację swojej matki. Jako niespełna 4-letnie dziecko został następcą tronu. Od urodzenia nosił tytuł Jego Królewskiej Wysokości Księcia Karola z Edynburga.
Podczas chrzcin 15 grudnia 1948 roku otrzymał tradycyjne imiona – Karol Filip Artur Jerzy. Przy wyborze swojego królewskiego imienia postawił na pierwsze, którego używał przez całe życie. W ten sposób Wielka Brytania zyskała króla Karola III.
Król z dyplomem
Przyszły monarcha uczęszczał do prywatnych szkół, bo jego rodzice nie zdecydowali się na model edukacji domowej z korepetytorem. Uczył się m.in. w Hill House School w West London, następnie w szkole przygotowawczej Cheam Preparatory School w hrabstwie Berkshire w Anglii, a później w szkole Gordonstoun. Do placówki położonej w północno-wschodnim zakątku Szkocji uczęszczał także jego ojciec, książę Filip. Już w trakcie szkoły średniej rozwijał zainteresowania m.in. w ramach praktyk historycznych w Papui-Nowej Gwinei.
Z polecenia rodziców spędził semestr na Uniwersytecie Walijskim w Aberystwyth, gdzie uczył się języka walijskiego i historii Walii. W 1969 roku, po zakończeniu nauk, królowa uczyniła go księciem Walii. Wbrew tradycji nie wybrał akademii wojskowej. Studiował na Uniwersytecie Cambridge w Trinity College. Uczęszczał m.in. na zajęcia na kierunkach historia, antropologia i archeologia. Z tej ostatniej uczynił swój zawód – Karol jest archeologiem specjalizującym się w wyprawach krzyżowych. Jako pierwszy w historii następca tronu zdobył dyplom uniwersytecki. Po studiach poszedł w ślady ojca. Przez kilka lat służył w Royal Navy i Royal Air Force.
Ślub z Dianą, romans z Camillą
Uwagę mediów przykuwało burzliwe życie osobiste księcia. Wieloletnia historia miłosna Karola rozpoczęła się latem 1971 roku, gdy poznał Camillę Shand. Intensywna przyjaźń z czasem przerodziła się w głębszą relację. Jesienią rok później Karol planował nawet zaręczyny z wybranką, ale zrezygnował z nich w obawie przed reakcją rodziny. W lipcu 1973 roku ukochana Karola wyszła za mąż za Andrew Parkera-Bowlesa. Nie zakończyło to jednak bliskiej relacji Camilli i Karola.
W trakcie Karol poznał Dianę Spencer. Po kilkunastu spotkaniach zaręczył się z młodszą o 13 lat przedszkolanką. Następca tronu oświadczył się 6 lutego 1981 roku w zamku Windsor, a zaręczyny ogłoszono 24 lutego 1981 roku. Mimo wątpliwości z obu stron, 29 lipca 1981 roku para wzięła ślub w katedrze św. Pawła w Londynie. W autoryzowanej biografii „Książę Walii” z 1994 roku można przeczytać, że Karol nigdy nie kochał Diany, a do jej poślubienia skłoniły go naciski ojca.
Zdrady i romanse
Młodzi małżonkowie doczekali się dwójki synów. W 1982 roku przyszedł na świat William, a dwa lata później – Harry. Karol jako pierwszy książę w historii był przy narodzinach dziecka. Wspólne potomstwo nie scementowało jednak na dobre relacji Karola i Diany. Książę Walii wrócił do romansu z Camillą Parker-Bowles, a Diana usiłowała odnaleźć szczęście u boku kolejnych kochanków. Według różnych źródeł, Karol odnowił relację z zamężną kochanką w 1983 lub 1986 roku. Księżna Walii spotykała się z kolei m.in. z nauczycielem jazdy konnej Jamesem Hewittem.
W końcu para postanowiła skończyć z farsą, którą stało się jej małżeństwo. Separację Karola i Diany ogłosił 9 grudnia 1992 roku brytyjski premier John Major. Losy małżeństwa przypieczętował rozwód, do którego doszło w 1996 roku. Rok wcześniej także Camilla formalnie rozstała się z mężem.
Dramatyczna śmierć Diany
Tragicznym cieniem na historii Diany i Karola położył się rok 1997, kiedy to Królowa Ludzkich Serc zginęła w wypadku samochodowym. Ścigana przez paparazzi księżna uległa wypadkowi w tunelu w Paryżu. Towarzyszył jej ostatni kochanek, producent filmowy Dodi Al-Fayed.
Mimo że byli już po rozwodzie, Karol poleciał do stolicy Francji po ciało Diany. Pogrzeb księżnej miał charakter państwowy i odbł się 6 września 1997 roku. Orszak żałobników prowadzili książę Karol i synowie pary: 15-letni wówczas William i 12 letni Harry. Na pogrzebie pojawił się również książę Filip, mąż królowej Elżbiety II.
Camilla u boku Karola
Po pogrzebie Diany Karol kontynuował znajomość z Camillą. Wieloletnia kochanka towarzyszyła mu coraz częściej podczas oficjalnych uroczystości. Od 2004 roku para wspólnie reprezentowała monarchię w trakcie pełnienia publicznych obowiązków. Rok później Karol i Camilla scementowali związek w trakcie ceremonii cywilnej 9 kwietnia 2005 roku. Decyzją królowej z Platynowego Jubileuszu, żona jej syna będzie mogła nosić tytuł królowej. Wcześniej Camilla, świadoma nieprzychylności poddanych i części rodziny królewskiej, chciała pozostać przy tytule księżnej.
Karol doczekał się na razie pięciorga wnucząt. Troje dzieci ma jego syn William z księżną Kate, a dwoje – Harry z Meghan. 73-letni książę mieszka z 75-letnią żoną w rezydencji Clarence House przy The Mall w Londynie. Po koronacji prawdopodobnie przeprowadzi się do Pałacu Buckingham.
Król-ogrodnik
Przez lata aktywności publicznej Karol angażował się w różne działania charytatywne, w tym akcje na rzecz zrównoważonego rozwoju. W 2007 roku zainicjował program Mosaic, w ramach którego przyznawane są stypendia dla młodych ludzi dorastających w ubogich rodzinach. Podobnie jak inni członkowie rodziny królewskiej, oddawał się sportom. W trakcie meczów polo, w których brał udział do końca 2004 roku, wielokrotnie zbierał fundusze na cele charytatywne.
W wolnym czasie król zajmuje się ogrodnictwem i malarstwem. Litografie jego dzieł wystawiane są na sprzedaż, a dochód przeznaczany jest na jego fundację charytatywną.
Czytaj też:
Karol III królem Wielkiej Brytanii. William i Kate z nowymi tytułami