Duda pojedzie do Trumpa

Do niedawna plan wyglądał tak: pod koniec maja prezydent Andrzej Duda miał spotkać się na szczycie NATO w Brukseli z Donaldem Trumpem, a potem Trump miał się pojawić w Polsce. Mowa była o jego udziale w Warsaw Security Forum, planowanym w czerwcu we Wrocławiu. Taki scenariusz omawiał podczas zimowej wizyty w Waszyngtonie prezydencki minister Krzysztof Szczerski. Podobną próbę podejmuje także szef polskiej dyplomacji Witold Waszczykowski, który w tym tygodniu jedzie do Waszyngtonu. Według agencji Reuters Waszczykowski jedzie z zaproszeniem dla Trumpa, tylko że tym razem zamiast czerwca mowa jest o wizycie w lipcu. Jednak według ustaleń „Wprost” Biały Dom miał zdecydować, że wizyty Trumpa w Polsce nie będzie. Zamiast tego jednak Biały Dom chce zaprosić Andrzeja Dudę do Stanów. Kancelaria Prezydenta RP oficjalnie sprawy nie komentuje. Wiemy jednak, że jej nowy szef, Krzysztof Szczerski, ma pod koniec kwietnia jechać do Waszyngtonu. Według naszych informacji zaproszenie dla Dudy to efekt wizyty w Polsce dwóch zaufanych doradców Trumpa, Ralpha Reeda i Kena Blackwella. Wywiad z tym drugim „Wprost” opublikował w nr. 13. z tego roku.

Reed jest jednym z liderów chrześcijańskiej prawicy wewnątrz Partii Republikańskiej i od samego początku wspierał Trumpa w walce o prezydenturę USA. Zaś Blackwell, który był wcześniej w Polsce kilkanaście razy, miał odpowiedzialne zadanie przejmowania w imieniu nowej administracji resortów związanych ze sprawami wewnętrznymi Stanów Zjednoczonych.

Obecnie jest doradcą Ricka Perry’ego, sekretarza stanu ds. energii, w którego gestii są między innymi sprawy ewentualnych dostaw gazu skroplonego do Polski. To właśnie Reed po powrocie do Stanów miał ostatecznie przekonać Biały Dom do zorganizowania spotkania z Dudą. Decyzja została podjęta w gronie najbliższych doradców, którymi są nowo mianowani na oficjalne stanowiska w Białym Domu: córka Ivanka Trump i jej mąż, Jared Kushner. – Rodzina zawsze najlepiej troszczy się o interesy prezydenta – mówi „Wprost” były szef kampanii Trumpa, Corey Lewandowski. (Cały wywiad z Lewandowskim w następnym numerze „Wprost”).

I to zapewne z Ivanką i Jaredem Kushnerem, a nie z tracącym gwałtownie wpływy w Białym Domu Steve’em Bannonem, będzie musiał spotkać się pod koniec kwietnia szef kancelarii prezydenta Dudy.

Szanse i zagrożenia

Doniesienia te to świetna wiadomość dla polskiej dyplomacji, odnotowującej ostatnio raczej kompromitujące wpadki niż spektakularne sukcesy. Próby rekompensowania niepowodzeń w Europie zwrotem w kierunku USA dotychczas rozbijały się o brak jasnych kanałów komunikacji z ciągle formującą się ekipą w Białym Domu. Wiele wskazuje na to, że ciągle ich nie ma, skoro dopiero wizyta zaufanych ludzi Trumpa w Polsce popchnęła sprawę do przodu. Istotne jest także to, że zaplecze prezydenta USA okrzepło i Biały Dom zabiera się do roboty. Polska może odegrać w tej grze znaczącą rolę, choć może to być ryzykowna gra. Rząd w Warszawie przegraną batalią o zablokowanie Donalda Tuska pokazał, że jest gotów iść na zwarcie z UE. To zaś może się Amerykanom bardzo przydać do dyscyplinowania Europy, która nie zdecydowała się jeszcze, jakie stanowisko zająć w rozpoczętejamerykańskimi nalotami w Syrii rozgrywce Białego Domu z Kremlem. Unia jest potężnie osłabiona brexitem, który Trump popiera z całego serca, i nie może sobie pozwolić na dalsze podziały. Dlatego ustawienie Polski w roli krytycznego harcownika szachującego Brukselę byłoby dla Waszyngtonu bardzo wygodne. Od Polski zaś wymagałoby bardzo finezyjnej gry i utrzymania żelaznych nerwów. O to, znając temperament ministra Witolda Waszczykowskiego, może być trudno.

A w uniesieniu łatwo posunąć się w ćwiczeniach z asertywności o krok za daleko. Sojusznikom zza oceanu, zmierzającym ku nieuchronnemu starciu ze starą Europą może się to przydać, ale nam już niekoniecznie. Nic więc dziwnego, że w parze z geopolityką idą także kwestie czysto ideologiczne. W otoczeniu prezydenta USA zaczyna bowiem dominować środowisko chrześcijańskich syjonistów, odłamu republikanów, którzy opowiadają się za sojuszem religijnej prawicy odwołującej się do judeochrześcijańskiej tradycji. Dotąd sprowadzało się to do sojuszu konserwatystów w USA i Izraelu, wymierzonego przeciwko sprzyjającej muzułmanom liberalnej lewicy. W Polsce wysłany przez Trumpa Ralph Reed spotkał się z wszystkimi ważnymi ośrodkami władzy, od rządu po ojca Tadeusza Rydzyka, znajdując wspólny język w sprawie przyjmowania imigrantów z Bliskiego Wschodu i kontestowania liberalnych zasad, na których oparta jest Unia Europejska. Zmagające się z łatką konserwatywnych pariasów polskie władze wreszcie mogły poczuć, że nie są osamotnione. Nic dziwnego, że Reed wyjechał z Polski w przekonaniu, że PiS jest naturalnym sojusznikiem Trumpa i stojących za nim formacji.

Izraelski łącznik

Misję republikańskich wysłanników do Polski zorganizował działający w Polsce izraelski piarowiec Jonny Daniels, znany dotychczas głównie ze spektakularnych akcji przełamujących stereotypy o polskim antysemityzmie i wzajemnej niechęci Żydów i Polaków. Rozpiętość działań jego fundacji From The Depths jest duża. Z pomocą umięśnionych i ogolonych na łyso członków Klubu Strongmana wydłubuje z chodników i piaskownic zabytkowe macewy, zaprasza Żydów z zagranicy do zwiedzania muzeum małżeństwa Ulmów w Markowej, willi Żabińskich w warszawskim ZOO i na spotkania z Polakami odznaczonymi medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. W jego świecie nawet oskarżany powszechnie o antysemityzm ojciec Tadeusz Rydzyk jest przyjacielem Żydów. Daniels zaprasza go do domu na szabas, publicznie chwali i regularnie odwiedza Radio Maryja. Daniels nie kryje się specjalnie z tym, że jako piarowiec stara się nawiązywać jak najwięcej kontaktów. Jednym z najważniejszych być może w jego karierze był Danny Danon, enfant terrible izraelskiej prawicy, wiceprzewodniczący Knesetu, wiceminister obrony, a ostatnio ambasador Izraela przy ONZ. Danon to także bardzo ważny działacz AIPAC, izraelskiego lobby w USA, którego poparcie bardzo przydaje się przy zbieraniu funduszy na kampanie wyborcze. Daniels był jego asystentem przez kilka lat na początku kariery. Dzięki temu poznał m.in. Michaela Cohena, prawnika, pracującego od kilkunastu lat dla Trumpa, który był jedną z najważniejszych postaci kampanii wyborczej prezydenta USA. Daniels chętnie pokazuje korespondencję e-mailową z Cohenem zaczynającą się w 2011 r. Przez Cohena miał poznać także samego Trumpa, jego córkę i zięcia, którzy wtedy nie mieli jeszcze nic wspólnego z polityką. – Cohen i pan Trump pomogli mi zorganizować fundusze na zaproszenie do Polski prawie całego Knesetu i niemal połowy izraelskiego rządu – przyznaje Daniels, mając na myśli obchody 69. rocznicy wyzwolenia obozu w Auschwitz. Wśród ośmiu izraelskich ministrów, odwiedzających wówczas Polskę był także Danny Danon, wtedy wiceszef resortu obrony. Jonny Daniels przyznaje się także do znajomości i pracy dla Rogera Stone’a, jednego z mistrzów politycznego PR w USA i człowieka, który wymyślił Trumpa jako polityka.

Teoria spisku

Oczywiście można przyjąć, że są to wszystko opowieści kolejnego zręcznego lobbysty, który kręci się wokół polskiego rządu, czarując swoimi powiązaniami z administracją Trumpa. Jednak jak na konfabulanta Daniels wydaje się zaskakująco sprawny. Jego kontakty obejmują nie tylko ludzi z otoczenia prezydenta USA, poznanych w czasach, gdy Trump był jedynie ekscentrycznym miliarderem i gwiazdą telewizji, ale także ludzi Boeinga, negocjujących niedawny kontrakt na dostawy samolotów dla polskiego rządu, a także śmietankę towarzyską Beverly Hills. Przy okazji niedawnego uruchomienia przez LOT bezpośrednich połączeń Warszawy z Los Angeles w ratuszu w Beverly Hills odbyła się uroczystość dopisywania liter do niekompletnej tory, odnalezionej przez fundację From The Depths w wersalce polskiego chłopa, który przechowywał ją od wojny na prośbę rabina, zamordowanego przez Niemców. Rada miejska Beverly Hills zatwierdziła wystawienie specjalnego dyplomu, upamiętniającego całe wydarzenie, co jest o tyle istotne, że rajcy miasta, w którym mieszkają najbogatsi i najbardziej wpływowi Amerykanie nie wystawiajątakich dyplomów byle komu. Część z nich, jak Bernard Hiller, prowa dzący znane w Hollywood studio aktorskie, pojawiła się na uroczystości, słuchając, jak burmistrz Beverly Hills, pani Lili Bosse i jej poprzednik John Mirisch rozpływają się w superlatywach na temat polskiego wkładu w ratowanie ich żydowskich przodków. Oklaskiwano też wystąpienie prezesa LOT Rafała Milczarskiego, a także jego rzecznika, Adriana Kubickiego, który akompaniował na fortepianie kantorowi, śpiewającemu pieśni w jidysz. Zamiast niesławnego określenia „polskie obozy śmierci”, przypisywanego amerykańskim polakożercom, mówcy pilnowali, żeby używać terminu „niemieccy naziści”. – Polska to najlepsze dziś w Europie miejsce dla Żydów – mówił Seweryn Aszkenazy, ocalony z Holocaustu polski Żyd z Tarnopola, który po wojnie dorobi się na handlu nieruchomościami w Los Angeles. W Polsce Aszkenazy znany jest jako przeciwnik demonizowania relacji polsko-żydowskich. Wielokrotnie wchodził też w zwarcie z gminą żydowską w Polsce, oskarżając jej członków o blokowanie osadnictwa żydowskiego i niejasne zarządzanie majątkiem, zwracanym gminie przez państwo polskie. Inspirowany przez niego tekst „Kadisz za milion dolarów” opublikowany w magazynie „Forbes” wywołał skandal, który doprowadził do zwolnienia kilku dziennikarzy i opublikowania przez wydawcę sprostowania. Jonny Daniels uważa Seweryna Aszkenazego za swojego mentora, co, w zestawieniu z przychylnym nastawieniem do Tadeusza Rydzyka i pokazywaniem Polaków w roli innej niż tylko pomocniców Hitlera, czyni z niego wyjątkowo niewygodną postać. Nic dziwnego, że „Gazeta Wyborcza” nazwała go niedawno emisariuszem rosyjsko-żydowskiej mafii, opowiadającym niestworzone rzeczy o partyjkach golfa z Trumpem. Ze śledztwa opartego na kilku wpisach w Wikipedii nie dało się więcej wycisnąć. g

© Wszelkie prawa zastrzeżone