Od 1 maja 2004 r. od dnia przystąpienia Polski do Unii Europejskiej polscy producenci żywności mogą starać się o wpisanie produktów regionalnych do Rejestru Chronionych Nazw Pochodzenia i Chronionych Oznaczeń Geograficznych lub do Rejestru Gwarantowanych Tradycyjnych Specjalności. Zgodnie z przepisami, zarejestrowane nazwy są chronione przed wykorzystywaniem ich w celach komercyjnych, każdym niezgodnym z prawem zawłaszczeniem, imitacją lub wszelkimi innymi fałszywymi lub mylącymi danymi odnoszącymi się do miejsca pochodzenia, właściwości lub podstawowych cech produktu na opakowaniu.
Aby uzyskać etykietę z napisem "Chronione Oznaczenie Geograficzne" nazwa produktu powinna wykorzystywać nazwę regionu, konkretnego miejsca lub też w wyjątkowych przypadkach kraju, gdzie dany wyrób jest produkowany. Konieczne jest też wykazanie, że istnieje związek pomiędzy produktem a obszarem, z którego ten produkt pochodzi. Wymagane jest również, aby co najmniej jeden z etapów całego procesu produkcyjnego - tzn. wytwarzanie surowców, produkcja wyrobu lub przygotowywanie do sprzedaży - odbywał się na obszarze, do którego nawiązuje. Produkt musi posiadać szczególną, specyficzną jakość, renomę, cieszyć się uznaniem lub też posiadać inne cechy przypisywane pochodzeniu geograficznemu.
Krupniok śląski jest jednym z najbardziej charakterystycznych wyrobów związanych z tradycjami kulinarnymi województwa śląskiego. Wytwarzanie krupnioków związane było z tradycyjnym świniobiciem, urządzanym co najmniej raz do roku. Krupnioki na Śląsku towarzyszyły wielu uroczystościom - właśnie przy świniobiciu częstowano okolicznych mieszkańców, rodzinę, roznoszono do domów sąsiadów. Również na weselach i innych rodzinnych uroczystościach były nieodłącznym składnikiem jadłospisu. Swój charakterystyczny smak i zapach zawdzięczają użytym produktom - kaszy jęczmiennej, krwi, podrobom i przyprawom.
pap, ps