List odczytała podsekretarz stanu w kancelarii prezydenta, Ewa Junczyk-Ziomecka. Prezydent podkreślił, że Kawalerowicz zaskarbił sobie podziw krytyków, ale także milionów widzów. "Wyobraźnia i talent pozwalały mu odtworzyć światy znane z historii i literatury pięknej" - napisał Lech Kaczyński.
Mszę żałobną w kościele św. Jacka (ojców dominikanów) przy ulicy Freta celebrował metropolita warszawski abp Kazimierz Nycz. Kawalerowicza żegnali przedstawiciele polskich władz - wśród nich minister kultury i dziedzictwa narodowego Bogdan Zdrojewski - oraz licznie zgromadzeni artyści.
W homilii ks. prof. Waldemar Chrostowski podkreślił, że Jerzy Kawalerowicz "opowiadał siebie filmami, które stworzył". "Jeżeli chcemy zrozumieć jego życie(...) powinniśmy także zrozumieć je przez pryzmat tego, co zostawił w swojej twórczości filmowej" - powiedział ks. Chrostowski.
Wspominał jednocześnie niektóre filmy zrealizowane przez Kawalerowicza, m.in. nominowanego do Oscara "Faraona". "To był piękny, szlachetny i czysty film" - ocenił ks. Chrostowski. Jego zdaniem, "Faraon" "był przepustką do serca Kawalerowicza; pokazywał starożytny Egipt, ale w gruncie rzeczy opowiadał o nas".
W imieniu filmowców "faraona polskiego kina" pożegnał w kościele reżyser Andrzej Wajda. "Byłeś dla nas nie tylko ojcem polskiej szkoły filmowej - ten tytuł bezspornie ci się należał - ale nauczyłeś nas też czegoś ważniejszego: że język dialogu nie jest językiem filmu, gdyż ten tworzą obrazy".[[mm_1]]
"Byłeś dla nas osłoną i wsparciem w trudnych latach PRL-u, jako kierownik artystyczny zespołu +Kadr+", w którym dane mi było zrealizować moje dwa najważniejsze filmy. Byłeś też przez te lata naszym głosem jako prezes Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Odchodzisz od nas, ale twoje filmy - które są całym Tobą - zostaną na zawsze" - mówił Wajda.
Na pogrzeb Kawalerowicza przybyli także m.in.: prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz, reżyserzy i aktorzy - Jerzy Hoffman, Andrzej Żuławski, Juliusz Machulski, Jerzy Zelnik i Barbara Brylska. Obecni byli również Maja Komorowska, Olga Lipińska, Bogusław Linda, dyrektor Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej Agnieszka Odorowicz oraz Lew Rywin.
Na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach specjalne słowa pożegnania odczytał minister Bogdan Zdrojewski. "Smutek, żal i niedowierzanie dziś nam towarzyszą. Odszedł ktoś ważny. Niedowierzanie - bo mamy wrażenie, że wielcy ludzie nie odchodzą. Po części prawdziwe. Troszeczkę się oddalają, ale pozostawiają tak ważny fragment swojego życia, że jesteśmy przekonani, że są. I nadal będą" - podkreślił Zdrojewski. [[mm_2]]
Jerzy Kawalerowicz, jeden z najwybitniejszych polskich reżyserów, zmarł 27 grudnia w Warszawie w wieku 85 lat. Był współtwórcą polskiej szkoły filmowej. W 2007 r. na festiwalu filmowym w Gdyni nagrodzono go Platynowymi Lwami za całokształt twórczości. W 2005 r. otrzymał Polską Nagrodę Filmową Orła za osiągnięcia życia.
Wyreżyserował 17 filmów fabularnych. Pierwsze zawodowe kroki stawiał jako asystent reżysera, m.in. na planie "Zakazanych piosenek" (1947) Leonarda Buczkowskiego. Jako reżyser debiutował w 1951 r. filmem "Gromada". Kolejne filmy Kawalerowicza to m.in. "Celuloza" (1954) oraz "Pociąg" (1959).
W 1960 r. Kawalerowicz wyreżyserował "Matkę Joannę od Aniołów", na motywach opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza. Otrzymał za nią Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w Cannes. W 1966 r. zekranizował "Faraona" Bolesława Prusa, historię młodego faraona Ramzesa XIII. W rolę Ramzesa wcielił się Jerzy Zelnik. Film otrzymał nominację do Oscara.
W następnych latach Kawalerowicz wyreżyserował m.in. "Śmierć prezydenta" (1977) i "Austerię" (1982). Ekranizacji "Quo vadis" Henryka Sienkiewicza - o której marzył przez lata - dokonał w 2001 r.
Kawalerowicz otrzymał dwa prestiżowe doktoraty honoris causa - paryskiej Sorbony (1998) i Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (2000).
Urodził się 19 stycznia 1922 r. w miejscowości Gwoździec (dzisiejsza Ukraina). W latach 1946-1949 studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W trakcie studiów odbył Kurs Przygotowania Filmowego (1946). W 1955 r. został kierownikiem artystycznym Zespołu Filmowego "Kadr". Był współzałożycielem i pierwszym prezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich.
ab, pap