Polak Grzegorz Duszanowicz odkrył supernową w jednej z galaktyk znajdujących się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy.
Informacja o odkryciu została opublikowana w biuletynie Międzynarodowej Unii Astronomicznej (IAUC nr 8759). Supernowa otrzymała oznaczenie SN 2006iv.
Duszanowicz znalazł supernową na zdjęciach, które wykonał w dniach 22 września i 5 października tego roku. Supernowa wybuchła w galaktyce UGC 6774, odległej od nas o 110 milionów lat świetlnych. Na niebie galaktyka położona jest około 1,5 stopnia na północny-zachód od gwiazdy Gamma UMa. W momencie odkrycia supernowa miała jasność 15,9 magnitudo.
Odkrycie nie było przypadkowe, gdyż był to efekt założonego programu obserwacyjnego, rozpoczętego jesienią 2004 r. W ramach projektu została wybrana pewna liczba galaktyk, które następnie były regularnie obserwowane. Podczas poszukiwań wykonuje się nawet po 400 zdjęć w ciągu nocy. Na każdym ze zdjęć są zwykle po dwie lub trzy galaktyki, co daje liczbę około 1000 monitorowanych galaktyk. Do obserwacji używany jest teleskop o średnicy 32 cm z zamontowaną kamerą CCD Starlight Xpress MX716.
Supernowa to końcowy etap ewolucji gwiazd o dużych masach. W momencie wybuchu jasność gwiazdy może przewyższać jasność całej galaktyki. Z wyrzuconej podczas wybuchu materii powstaje mgławica, zwana pozostałością po supernowej, a z jądra gwiazdy tworzy się gwiazda neutronowa lub czarna dziura.
pap, ab
Duszanowicz znalazł supernową na zdjęciach, które wykonał w dniach 22 września i 5 października tego roku. Supernowa wybuchła w galaktyce UGC 6774, odległej od nas o 110 milionów lat świetlnych. Na niebie galaktyka położona jest około 1,5 stopnia na północny-zachód od gwiazdy Gamma UMa. W momencie odkrycia supernowa miała jasność 15,9 magnitudo.
Odkrycie nie było przypadkowe, gdyż był to efekt założonego programu obserwacyjnego, rozpoczętego jesienią 2004 r. W ramach projektu została wybrana pewna liczba galaktyk, które następnie były regularnie obserwowane. Podczas poszukiwań wykonuje się nawet po 400 zdjęć w ciągu nocy. Na każdym ze zdjęć są zwykle po dwie lub trzy galaktyki, co daje liczbę około 1000 monitorowanych galaktyk. Do obserwacji używany jest teleskop o średnicy 32 cm z zamontowaną kamerą CCD Starlight Xpress MX716.
Supernowa to końcowy etap ewolucji gwiazd o dużych masach. W momencie wybuchu jasność gwiazdy może przewyższać jasność całej galaktyki. Z wyrzuconej podczas wybuchu materii powstaje mgławica, zwana pozostałością po supernowej, a z jądra gwiazdy tworzy się gwiazda neutronowa lub czarna dziura.
pap, ab