De Gaulle - polski bohater

De Gaulle - polski bohater

Dodano:   /  Zmieniono: 
Na Rondzie de Gaulle'a w Warszawie odsłonięto pomnik gen. Charlesa de Gaulle'a, bohatera walk m. in. o niepodległość Polski w 1920 r.
Pomnik, który odsłaniamy dzisiaj jest nie tylko hołdem dla wyjątkowego człowieka, symbolu wspólnoty, myśli i  działań, ale także świadectwem spotkania między generałem Charles de Gaulle'a i Polską - powiedział minister spraw zagranicznych Francji Michel Barnier podczas uroczystości odsłonięcia pomnika byłego prezydenta Francji.

Barnier nazwał generała największym z Francuzów. Podkreślił, że w 1940 roku nie pogodził się z przegraną i stał się duszą oporu wobec okupacji i totalitaryzmu, a w 1944 roku przywrócił wolność Francuzom i  kierował odbudową kraju. Zdaniem ministra, były prezydent Francji zawsze się sprzeciwiał podziałowi Europy na dwa bloki.

"Całe życie de Gaulle`a było uosobieniem takich wartości, jak wolność, niepodległość i wielkość. "Jeśli istnieje naród, jeśli jest miasto, które najgłębiej w swej tożsamości podzielają te wartości, to z całą pewnością są nimi: naród polski i miasto Warszawa. (...) A w godzinie, w której nasze narody są wzywane do poparcia Konstytucji Europejskiej, jak nie postawić pytania, które zadał Charles de Gaulle w Warszawie 11 września 1967 roku: 'Europa, która nie byłaby już podzielona, jakąż wagę mogłaby osiągnąć, aby wspierać i utrzymać pokój we wszystkich częściach świata' " - mówił minister.

"Mam przyjemność i zaszczyt w imieniu rządu Rzeczypospolitej Polskiej wyrazić satysfakcję i radość, że możemy dziś uczestniczyć w uroczystości odsłonięcia pomnika w sercu stolicy wybitnego męża stanu, jednego z najwybitniejszych polityków XX wieku, prezydenta Republiki Francuskiej Charles de Gaulle`a" - powiedział szef polskiej dyplomacji Adam Daniel Rotfeld.

Podkreślił, że generał Charles de Gaulle był wiernym i oddanym przyjacielem Polski. "W latach 1919-1920 uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W okresie II wojny światowej stał się symbolem walki o wolną Francję i Europę. Pamiętamy jego sprzeciw wobec powojennego podziału Europy na dwa antagonistyczne bloki polityczno-wojskowe".

W ocenie ministra Rotfelda, generał de Gaulle miał zdolność, lapidarnego, a  zarazem bardzo celnego wyrażania myśli. "Tak było, jak mówił o  Europie od Atlantyku do Uralu. Gdy mówił o jedności Europy, czym wyrażał sprzeciw wobec niesprawiedliwego pojałtańskiego podziału Europy. Tak było, jak mówił o powrocie Polski na ziemie północne i  zachodnie, a Zabrze określił jako najbardziej polskie z polskich miast " - zaznaczył minister.

Rotfeld przypomniał wizytę generała de Gaulle`a w Warszawie. "Pamiętamy jego wizytę we wrześniu 1967 roku, gdy był witamy jako przywódca wolnego świata" - powiedział. Według Rotfelda, generał miał wówczas powiedzieć: "My Polacy i Francuzi jakże jesteśmy do  siebie podobni. Mimo odległości, mimo wszelkich odrębności Polska i Francja kochają się".

Testamentem de Gaulle`a jest potrzeba stałego umacniania stosunków polsko-francuskich i kształtowanie wspólnej europejskiej przyszłości - mówił Rotfeld.

W uroczystości brał udział także prezydent Warszawy Lech Kaczyński.

Wykonana z brązu figura generała umieszczona na warszawskim pomniku jest wierną repliką figury de Gaulle'a, która znajduje się w Paryżu.

**************

Generał Charles de Gaulle, francuski bohater narodowy, zwolennik Europy ojczyzn, prezydent Francji jest jedną z  największych postaci w historii tego kraju i dziejów XX wieku. Jest też jedną z kluczowych postaci w historii zjednoczonej Europy i w dziejach stosunków polsko-francuskich.

Urodzony w 1890 roku de Gaulle ukończył szkołę wojskową Saint- Cyr, kształcącą francuską kadrę dowódczą. Uczestniczył w walkach I  wojny światowej, m.in. walczył pod Verdun.

W latach 1919-21 kapitan de Gaulle przebywał w Polsce w ramach Francuskiej Misji Wojskowej pod dowództwem gen. Maxime Weyganda. W lipcu i sierpniu 1920 roku był oddelegowany do polskiej jednostki frontowej, gdzie otrzymał awans na majora. Z bronią w  ręku uczestniczył w walce o wolność naszego kraju. Za służbę w  Polsce został odznaczony polskimi orderami "Virtuti Militari" i  "Polonia Restituta".

Po zakończeniu działań wojennych, otrzymał propozycję pozostania w Wojsku Polskim na stale. Nie skorzystał z niej, wrócił do  Francji i objął stanowisko wykładowcy historii wojskowości w  szkole w Saint-Cyr.

Zajmował też rozmaite stanowiska we francuskiej armii (łącznie ze  stanowiskiem wiceministra obrony) aż do roku 1940.

18 czerwca 1940 roku, w obliczu klęski Francji w starciu z  hitlerowskimi Niemcami, ogłosił na falach radiowych słynny apel londyński, w którym wezwał Francuzów do walki z okupantem niemieckim. Ten właśnie apel był sprzeciwem de Gaulle'a wobec defetystycznych nastrojów większości Francuzów, idących za  marszałkiem Petainem, który po kapitulacji Francji utworzył rząd kolaboracyjny.

De Gaulle zorganizował francuską armię poza Francją - na  terytorium Wielkiej Brytanii, a następnie w zamorskich terytoriach Francji. Był współzałożycielem Francuskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego. Swą konsekwentną postawą zapewnił Francji ważne miejsce w obozie zwycięzców II wojny światowej.

Po zakończeniu wojny stanął na czele rządu. Nie godząc się na  osłabienie władzy wykonawczej, ustąpił w 1946 roku. Rok później stworzył ugrupowanie polityczne Zgromadzenie Ludu Francuskiego, któremu przewodził.

W 1958 roku, w okresie ostrego kryzysu wewnętrznego we Francji, de Gaulle powrócił do władzy: 1 czerwca stanął na czele rządu, a w  grudniu został wybrany na prezydenta V Republiki. Prowadzona przez niego polityka doprowadziła do zakończenia procesu dekolonizacji, wzmocnienia pozycji Francji w świecie i zbliżenia z państwami Europy Wschodniej.

Generał de Gaulle był zwolennikiem Europy ojczyzn, Europy od  Atlantyku po Ural. Ostro sprzeciwiał się przystąpieniu Wielkiej Brytanii do EWG i ingerencji Amerykanów w sprawy europejskie. Zwolennik niezależności Francji, wycofał francuską armię ze  struktur wojskowych NATO.

Ustąpił z zajmowanego stanowiska i wycofał się całkowicie z życia politycznego w kwietniu 1969 roku, gdy społeczeństwo francuskie odrzuciło w referendum lansowana przez niego reformę administracji i senatu. Zmarł w 1970 roku.

Prezydent de Gaulle uważał, że zachodnia granica Polski ma  charakter ostateczny i prezentował opinię, że uznanie tego faktu jest jednym z warunków zjednoczenia Niemiec. W 1967 r. złożył wizytę w Polsce.

em, pap