Pieśń miłosna jurajskiego świerszcza może zabrzmieć na nowo po 165 milionach lat. A wszystko za sprawą mikroskopowej analizy jego skrzydełek – informują naukowcy na łamach "Proceedings of the National Academy of Sciences".
Odgłosy wydawane przez te świerszcze słyszały przed 165 milionami lat dinozaury, kiedy czatowały nocą na swe ofiary. Teraz ich pieśń zabrzmi na nowo, ponieważ w materiale kopalnym zachowały się mikroskopijne ząbki na skrzydłach owadów, służące do wydawania dźwięku. Dzięki poznaniu ich budowy można zrekonstruować odgłosy.
Gatunek nazwano Archaboilus musicus. Kilka skamieniałości świerszczy odkryli w północno-wschodnich Chinach paleontolodzy z Uniwersytetu w Pekinie. Następnie skontaktowali się ze specjalistami od biomechaniki owadów z Uniwersytetu w Bristolu i od ewolucji owadów z Uniwersytetu w Kansas. Znakomicie zachowane detale na skrzydłach jurajskich świerszczy porównano z anatomią 59 dzisiejszych gatunków.
Zdaniem badaczy, owad musiał posługiwać się pojedynczymi, dobrze słyszalnymi dźwiękami, o częstotliwości 6.4 kHz. Naukowcy doszli do wnioski, że w czasach jurajskich świerszcze musiały przebijać się przez chór wielu innych odgłosów, wydawanych np. przez płazy czy inne owady, szum wiatru lub strumieni.
ja, PAP