Wydarzenie

Joanna Kulig w rytmie hip-hopu

„HANNA”

Z okazji Super Bowl Amazon udostępnił w lutym na 24 godziny pierwszy odcinek serialu „Hanna”. Natychmiast polski internet zalała fala chłodnych recenzji. Portale krzyczały, że Joanna Kulig, owszem, pojawia się na ekranie, ale znika z niego szybko, zabierając ze sobą całe napięcie i zainteresowanie widza. To jednak niesprawiedliwe słowa, bo Kulig jeszcze zobaczymy, a i bez niej „Hanna” radzi sobie dobrze. Już w drugim epizodzie pokazuje, na co ją stać i po niespiesznym wprowadzeniu od razu przeskakuje na wysokie obroty. Tytułową bohaterkę poznajemy jako noworodka. Razem z ojce trafiają do lasu w centralnej Europie, gdzie przez naście lat dziewczyna jest szkolona na maszynę do zabijania. Gdy wreszcie na jej ślad trafia FBI, ma okazję przetestować nabyte umiejętności.

Jak taran zmierza do celu, za który postawiła sobie śmierć agentki CIA Marissy Wiegler. Chociaż scenariusz oparty jest na filmie Joego Wrighta z 2011 r., twórcom udaje się wzbudzić niepokój nawet tych, którzy pamiętają finał oryginału. To zasługa dopracowanej strony wizualnej – zarówno pościg po słowackich górach, jak i akrobacje w zachodnich metropoliach są wartkie i technicznie dopieszczone – oraz czujących konwencję aktorów, na czele z Kulig. Największą radość sprawia jednak kawałek Paktofoniki „Jestem Bogiem” w tle. Zakochał się w nim odpowiedzialny za stronę muzyczną Iain Cooke i razem ze wspierającą go Justyną Czarną przeszli gehennę, żeby kilkanaście sekund mogło się pojawić w istotnym momencie serialu. Utwór wynagradza geograficzną ignorancję twórców, którzy utrzymują, że z Rumunii lasem można dostać się na północ Polski. Przede wszystkim jednak jest dowodem, że Amerykanie mogą się zachwycić nie tylko polskimi aktorkami, ale też muzyką. Jeśli tylko ma im kto pokazać, co u nas dobre.Artur Zaborski