Rozpoczęcie środowego posiedzenia Sejmu zaplanowano na godzinę 10, ale najciekawsze projekty i tak będą omawiane w godzinach popołudniowych. Parlament zajmie się m.in. projektem dotyczącym zakazu wypłaty odszkodowań za przedwojenne majątki polskich Żydów czy przepisami antyaborcyjnymi. Drugi ze wspomnianych projektów będzie czytany od godz. 18 i – jak podaje Onet – ma zostać skierowany do prac w komisjach sejmowych. – Decyzja polityczna jest taka, aby zostały tam na długo – powiedziała w rozmowie z portalem osoba z władz klubu PiS.
Onet przypomina, że PiS nie ma wyjścia i musi zająć projektami obywatelskimi z jednego prostego powodu – przepisy mówią, że nie mogą one czekać na rozpatrzenie dłużej niż pół roku po rozpoczęciu kadencji Sejmu. Projekt trafi więc do tzw. sejmowej zamrażarki, czyli będzie de facto blokowany przez prace w komisjach. – Nikt w PiS w najbliższej przyszłości nie chce wojen światopoglądowych – ocenił rozmówca Onetu.
Co zakłada projekt Kai Godek?
Projekt ustawy o zmianie ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży z dnia 7 stycznia 1993 zakłada poniższe zmiany:
1) Uchyla się art. 4a ust. 1 pkt 2.
2) Art. 4a ust. 3 otrzymuje brzmienie: „W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przerwania ciąży dokonuje lekarz w szpitalu”.
3) Art. 4a ust. 5 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, stwierdza inny lekarz niż dokonujący przerwania ciąży, chyba że ciąża zagraża bezpośrednio życiu kobiety”.
Co to właściwie oznacza?
Artykuł 4a ust. 1 pkt. 2 Ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży z dnia 7 stycznia 1993 roku, mówi o tym, iż przerywanie ciąży może być dokonane przez lekarza, kiedy „badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu”.
Artykuł 4a ust. 3 Ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży z dnia 7 stycznia 1993 roku, traktuje: „W przypadkach, o których mowa w ust. l pkt l i 2, przerwania ciąży dokonuje lekarz w szpitalu”. Odnosi się on bezpośrednio do ustępu 1, pkt.1 i 2 artykułu 4a, których treść brzmi:
„1. Przerywanie ciąży może być dokonane wyłącznie przez lekarza, w przypadku gdy:
1.ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej,
2.badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu,
3.zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego”
Artykuł 4a ust. 5 Ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży z dnia 7 stycznia 1993 roku, mówi: „Wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. l pkt l i 2, stwierdza inny lekarz niż dokonujący przerwania ciąży, chyba że ciąża zagraża bezpośrednio życiu kobiety. Okoliczność, o której mowa w ust. l pkt 3, stwierdza prokurator”.
Czytaj też:
Rzecznik rządu mówił o szczycie epidemii w Polsce. „Wysoki poziom jeszcze przez cały maj”