Największą uwagę mediów i turystów przyciąga od lat Pałac Prezydencki przy ul. Krakowskie Przedmieście 23/25. Okazały budynek, wzniesiony w latach czterdziestych XVII wieku, jest dziełem hetmana wielkiego koronnego Stanisława Koniecpolskiego i jego syna Aleksandra.
Rezydencje prezydenta. Jeden z nich to prezent od narodu
Projekt opracował Konstanty Tencalla, nadworny architekt króla Władysława IV. Przez wieki budowla zmieniała właścicieli i funkcje, aż wreszcie stała się centralnym punktem polskiej władzy wykonawczej. Dziś mieszczą się tu nie tylko biura Kancelarii Prezydenta, lecz także prywatne apartamenty przeznaczone dla głowy państwa.
Piękny widok z Belwederu
Monumentalny obiekt w sercu Warszawy to jednak nie jedyna siedziba urzędu prezydenta. Do tej pory nie wszyscy prezydenci zdecydowali się bowiem na Pałac Prezydencki. Dla niektórych bardziej odpowiedni okazał się Belweder – rezydencja pełna klasycystycznego uroku i związana z długą historią Polski. Budowla usytuowana przy ul. Belwederskiej jest znana nie tylko z walorów architektonicznych, ale również symbolicznych. „Belweder” wywodzi się od włoskich słów bel vedere, oznaczających „piękny widok”, i trzeba przyznać, że park łazienkowski wokół rezydencji potrafi zrobić wrażenie. Wspaniałą lokalizację docenili m.in. królowa Bona, która obrała to miejsce za swą rezydencję w I połowie XVI wieku, oraz prezydenci Lech Wałęsa i Bronisław Komorowski.
Letnie przystanie głowy państwa
Poza Warszawą prezydent ma do dyspozycji kilka innych obiektów o statusie rezydencji. Są to m.in.: Dworek Prezydenta RP w Ciechocinku, Rezydencja Prezydenta RP na Mierzei Helskiej, Zamek Prezydenta RP w Wiśle.
Każde z tych miejsc pełni nie tylko funkcję wypoczynkową, ale również reprezentacyjną.
Wiślańska perła modernizmu
Zamek Prezydenta RP w Wiśle, położony u źródeł rzeki Wisły, stanowi jeden z najbardziej oryginalnych przykładów awangardowej architektury okresu międzywojennego – informują dziennikarze Polsat News, którzy postanowili zwiedzić budynek.
Obiekt w Wiśle powstał w latach 1929–1930 na miejscu zniszczonego przez pożar drewnianego zameczku myśliwskiego Habsburgów z początku XX wieku. Zamek był darem Ludu Śląskiego dla prezydenta Ignacego Mościckiego i jego następców. Gest miał symbolicznie podkreślić lojalność i przywiązanie Śląska do Rzeczypospolitej.
Projekt budynku stworzył Adolf Szyszko-Bohusz, jeden z najwybitniejszych architektów tamtych czasów. W realizacji koncepcji współuczestniczyli również artyści tacy jak Andrzej Pronaszko i Włodzimierz Padlewski. Efektem ich pracy stała się rezydencja o niepowtarzalnym charakterze – łącząca nowoczesność z duchem narodowej tożsamości.
Rezydencja z przesłaniem
Forma i funkcja zamku w Wiśle miały odzwierciedlać nowoczesność II Rzeczypospolitej. Obiekt, choć osadzony w klasycznym stylu, był jednocześnie wyrazem aspiracji kraju odbudowującego się po zaborach. Bryła zamku, z geometryczną precyzją i funkcjonalnym rozplanowaniem wnętrz, wyprzedzała swoje czasy i stanowiła wyzwanie dla ówczesnych standardów estetycznych.
Wnętrza zaprojektowano z dbałością o detal, a zarazem w duchu prostoty i elegancji. Współpraca z artystami miała zapewnić nie tylko wysoką jakość wykonania, ale też wkomponowanie dzieła w pejzaż kulturowy Polski.
Choć Zamek w Wiśle nie jest tak często wykorzystywany jak Pałac Prezydencki czy Belweder, wciąż pełni ważną rolę. To tu organizowane są spotkania, wizyty zagraniczne czy wydarzenia o charakterze narodowym. Jako Narodowy Zespół Zabytkowy zamek objęty jest szczególną ochroną konserwatorską, a jego unikalna wartość architektoniczna przyciąga nie tylko polityków, ale też pasjonatów historii i sztuki.
Czytaj też:
Tusk zdecydował się na radykalny krok. „Plan awaryjny”Czytaj też:
Kaczyński z propozycją dla Polaków. Chodzi o rząd