ENVEE & NIEWINNI CZARODZIEJE
Kolejna odsłona produkcyjna pani Kayah. Tym razem artystka wprowadza do masowego obrotu płytę, która może wpuścić sporo świeżego powietrza do stęchłej atmosfery rodzimej muzyki środka. Maciej Goliński, notowany jako Envee, to znany w licznych środowiskach muzyczny mieszacz i twórczy fermentowiec. Piosenki, które majstruje w ramach czarodziejskiego kolektywu, to nowoczesny pop z jazowym oddechem i klubowym zacięciem. Niektórzy dziennikarscy czarodzieje nazywają go global fusion. Obsada jak w dobrym pornosie, ustnie udzielają się bowiem trzy panie i czterech panów... Pyszne.
****
EVANESCENCE
Fallen
Amerykańska załoga przypuściła z pomocą marketingowych dopalaczy zmasowany atak na krajowe gusta muzyczne. Niestety - jak widać po listach przebojów - skuteczny. Dawno nie słyszałem tak wtórnej i nikczemnie miałkiej twórczości. Całość jawi się niczym cyrkowa fuzja grup Łzy i Linkin Park. Gotycki sos plus bełkotliwa literatura czynią tę propozycję akustycznie bolesną i niestrawną. Fakt, że pojawili się na ścieżce z dźwiękiem filmu o komiksowym cudaku znanym jako Daredavil, potęguje tylko moje osłupienie. Odradzam.
**
KRAFTWERK
Tour De France
Bolesny upadek nestorów elektronicznych poczynań. Zwani dziadkami techno i ojcami robotpopu, panowie z Düsseldorfu zapłodnili następne pokolenia mechaniczną inspiracją i zapadli w twórczy niebyt. Wyrywa ich z niego po siedemnastu latach rocznicowa biegunka. Trzydziesta piąta rocznica poczęcia zespołu, dwudziesta rocznica wydalenia singla pod analogicznym tytułem i setna rocznica kolarskiego dreszczowca i wyciskacza łez, czyli Tour de France. Okazjonalne samobójstwo wtórnością. Danke.
*
* - zŁa, ** - sŁaba, *** - dobra, **** - bardzo dobra, ***** - wybitna
Kolejna odsłona produkcyjna pani Kayah. Tym razem artystka wprowadza do masowego obrotu płytę, która może wpuścić sporo świeżego powietrza do stęchłej atmosfery rodzimej muzyki środka. Maciej Goliński, notowany jako Envee, to znany w licznych środowiskach muzyczny mieszacz i twórczy fermentowiec. Piosenki, które majstruje w ramach czarodziejskiego kolektywu, to nowoczesny pop z jazowym oddechem i klubowym zacięciem. Niektórzy dziennikarscy czarodzieje nazywają go global fusion. Obsada jak w dobrym pornosie, ustnie udzielają się bowiem trzy panie i czterech panów... Pyszne.
****
EVANESCENCE
Fallen
Amerykańska załoga przypuściła z pomocą marketingowych dopalaczy zmasowany atak na krajowe gusta muzyczne. Niestety - jak widać po listach przebojów - skuteczny. Dawno nie słyszałem tak wtórnej i nikczemnie miałkiej twórczości. Całość jawi się niczym cyrkowa fuzja grup Łzy i Linkin Park. Gotycki sos plus bełkotliwa literatura czynią tę propozycję akustycznie bolesną i niestrawną. Fakt, że pojawili się na ścieżce z dźwiękiem filmu o komiksowym cudaku znanym jako Daredavil, potęguje tylko moje osłupienie. Odradzam.
**
KRAFTWERK
Tour De France
Bolesny upadek nestorów elektronicznych poczynań. Zwani dziadkami techno i ojcami robotpopu, panowie z Düsseldorfu zapłodnili następne pokolenia mechaniczną inspiracją i zapadli w twórczy niebyt. Wyrywa ich z niego po siedemnastu latach rocznicowa biegunka. Trzydziesta piąta rocznica poczęcia zespołu, dwudziesta rocznica wydalenia singla pod analogicznym tytułem i setna rocznica kolarskiego dreszczowca i wyciskacza łez, czyli Tour de France. Okazjonalne samobójstwo wtórnością. Danke.
*
* - zŁa, ** - sŁaba, *** - dobra, **** - bardzo dobra, ***** - wybitna
Więcej możesz przeczytać w 33/2003 wydaniu tygodnika Wprost .
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.
